Bu dünya esasen bireysel sorumluluk ilkesine dayanıyor. Evren, yalnızca gerçekten kendileri için yaşayanları ödüllendiriyor. Bir zamanlar her şeyi göze alarak pek çok şey yaptım, başarılı olduğumda beni sorgulayanlar sustu; başarısız olduğumda ise hala suçladılar, ama asla başarısızlığımın sonuçlarını üstlenmediler. O an anladım ki: Sonuç ne olursa olsun, sorumluluğu her zaman yalnızca ben alıyorum. O halde, neden başkalarının değerlendirmelerine önem vermeliyim? Başkalarının standartlarına göre hareket etmek, esasen bir saçmalık. Bunu anladıktan sonra, dışarıdan aşılanan düşünce kalıplarını, toplumsal disiplinleri ve ahlaki baskıları yavaş yavaş bir kenara bırakmayı öğrendim ve içimde kendime ait bir değer sistemi inşa ettim. Uyanmış olan kişi, kendisini merkeze alır. Kendine şu soruları sorar: Ben ne düşünüyorum? Kendim için en faydalı olacak şekilde ne yapmalıyım? Yasal olduğu sürece, ben kendim olmaya devam edeceğim, alakasız değerlendirme ve müdahaleleri reddediyorum. Eğer profesyonel değilsen, ya da beni gerçekten tanıyorsan, benimle ilgileniyorsan ve samimi bir öneri vermeye istekliysen - o zaman lütfen sınırları koru, dinleme, bakma, önemseme.

Başkalarını fazla önemsemeyin, özellikle de "Ben senin iyiliğin için bunu söylüyorum" diyerek sizden beklentilerde bulunan kişiler. Çoğu zaman, bu aslında bir ahlaki zorbalıktır. Onların isteklerine karşı geldiğinizde, "anlayışsız" veya "saygısız" olarak suçlanırsınız. Eğer bu ebeveynlerse, kendinizi bile PUA yaparak öz eleştiriye girersiniz. Ama tüm bunlar içinde kendinize gerçekten sordunuz mu: Bu benim istediğim şey mi? İkincisi, başkalarının değerlendirmelerine önem vermeyin. Birçok insan sizi yargılarken, bu genellikle iyi niyetle değil, sizin başarınızın onların yetersizliğini göstereceğinden korktukları için olur. Kendinizi onlara uydurmak için değiştirdiğinizde, sorun çıktığında sizin yerinize sorumluluk almazlar. Bu yüzden başkalarının standartlarını ciddiye almayın, onların yargıları genellikle öznel, yanlı ve hatta kıskançlıkla doludur. En önemli nokta: Tek bir sosyal değerlendirme standardında yaşamayın. Eğer "başarı = zenginlik" ise, o zaman çoğu insan kaçınılmaz olarak başarısızdır, çünkü zenginlik zaten azınlıkta toplanmıştır. Neden böyle kaybetmeye mahkum bir oyun kuralında değer arayalım? Kendi değerlendirme sistemimizi oluşturabiliriz. Belirgin bir standart olmasa bile, mutluluğu ve başarıyı esnek bir şekilde tanımlayabiliriz; örneğin sağlık, özgürlük, yaşamı sevmek. Kendi standartlarınıza göre yaşamaya başladığınızda, yavaş yavaş "psikolojik kas hafızası" oluşturacaksınız, dışsal rahatsızlıklar sizi etkilemekte zorlanacaktır. Kendinize odaklanın, şu ana odaklanın, daha rahat, dolu ve güçlü bir şekilde yaşayacaksınız. #Token of Love广场打CALL赢门票# #加密市场反弹# #美联储7月会议纪要#